Chamrousse (Frankrijk – juli 2017)

Het is zomer dus we trekken met veel plezier nog eens de bergen in. We zijn Louis (4jaar), Cynthia en ikzelf. Gepakt met tent, kookvuurtje en heel wat eten trekken we erop uit naar Chamrousse, een skidorp nabij Grénoble. We checken in onze kamer in Chamrousse en gaan ’s avonds nog even op verkenning naar de skiliftjes. We eten er een lekkere en uitgebreide maaltijd voor weinig geld bij Les Gaboureaux. Ideaal om ons nog een laatste energieboost te geven alvorens we er op uit trekken.

Chamrousse – Lac David (5,5km)

In Chamrousse parkeren we de wagen aan de cabientjes en kopen onze ticketjes  voor de cabine die ons van in het dorpje op 1650m tot aan het Croix de Chamrousse zal brengen op 2253m. Het is een mooi dag met veel zon maar boven ook een beetje wind. Als we al direct aan de afdaling beginnen (het skistation staat natuurlijk op het hoogste punt) zien we al dat heen mooi gebied is. Voor ons liggen de Lacs Robert op 1998m. Wij dalen eerst rustig af via het pad dat ons naar de Col des Trois Fontaines leidt. We ontmoeten een gezin met twee kindjes. Ze nemen net zoals ons hun tijd om rustig op gang te komen. We vervolgen via de GR de Pays Forets et Lacs d’Uriage Chamrousse.

We lopen nu achter de heuvelrug van Le Manque en La Bottine om zo via de Col des Lessines af te dalen naar de Lacs Robert waar we even pauzeren aan de onbemande hut. We zitten nu al op de GR 549 en het pad wordt ook wat avontuurlijker. Een blokkenterrein en vervolgens een relatief steile afdaling voor een 4-jarige. Louis heeft een eerste dipje als we op 1929m een kruising tegenkomen en krijgt snoepjes om hem wat te stimuleren. En of dat helpt! We stijgen al vlug en het is Louis die tempo maakt. Onze maag begint te knorren en de steile, bijna klouter-, helling doet er geen goed aan. Louis is sinds het vertrek al heel de tijd aan de praat met ons, en ook zichzelf als we even niet luisteren. En als hij dat opmerkt herneemt hij het stuk dat we eventueel gemist zouden kunnen hebben. Een verhaal van zeeouders, bivakkeren met de vriendjes op wandelkamp, enz. Op een minder ideale plek (lees: midden op een steile helling) voor l’Echaillon eten we wat en met de hernieuwde energie beginnen we aan het laatste stuk van onze tocht.

We gaan door een moeilijker maar zeker zo mooi terrein met aan onze rechterzijde de Pointes de Jasse Bralard. We ontmoeten enkele Franse wandelaars waaronder een 80-jarige. Vlot stijgt hij nog op een toch wel zware helling. Over gruishellingen, blokkenterrein en smalle paadjes bereiken we zo een kleine smalle vallei. We gaan stijgen en Louis zou Louis niet zijn als hij niet eerst dacht aan veiligheid: klimgordel aan dus! Met een musketon beveiligd (af en toe vastgeklikt en soms vastgehouden op de steilere stukken) gaat het op en neer over een rotsig pad. Af en toe een kleine klouterpartij en na enkele slingerbewegingen tussen de rotsen komen we aan een meertje: Lac David. We installeren onze tent nabij de oever en steken de voetjes in het water. De tocht heeft een kleine 5u15min geduurd. We zitten ondertussen op 2212m en kunnen genieten van een dikke marmot die zich aan de rand van het meer toont. Na wat spelen aan het water koken en eten we wat. En als de avond valt gaan we nog even op verkenning. Met een prachtig uitzicht op de bergen spotten we nog wat tentjes in de lagergelegen gebieden. In de verte horen we de schapen en geiten afdalen naar de bergerie/refuge met een klinkelend geluid van hun bellen.

Wij trekken de tent in om te rusten. Het inslapen gaat maar moeizaam. Maar goed, uiteindelijk slapen we met zijn allen en dromen we alvast van de volgende dag.

Lac David – Lac Longet (5km)

We breken onze tent op nadat we gewekt worden door de schapen en geiten die de flanken terug verkennen. We ontbijten rustig met wat peperkoek, chocoladekoekjes en cruesli. De rugzakken worden opgehesen en dat gewicht voelen we. Cynthia een kleine 20kg en ik een kleine 30kg. We gaan op pad en Louis leidt ons de weg. We lopen zo goed als op de hoogtelijn en dalen na een kleine heuvel toch wat af naar de Refuge de la Pra (2109m). We drinken wat op het terras en beseffen dat we nog wat vroeg zijn voor een maaltijd.

We trekken dus nog wat verder naar de hogergelegen meren Lac du Petit Domènon en Lac du Grand Doménon (2380m). De weg hiernaartoe is prachtig. De route loopt over smalle rotspaadjes langs een rivier met vele watervalletjes en enkele serieuze watervallen. We zijn blij als we boven aan de meren zijn om te picknicken. Deze bestaat uit pannenkoeken, njammie! Louis is natuurlijk weer volledig op gang met zijn uitleg over wat hij waar wil doen en spelen aan het water zit er zeker bij. Terwijl ik wat verder de vallei in trek, met zicht op de Pic du Grand Doménon, speelt hij met zijn spinner bij Cynthia. Als ik terugkom steken we met zijn allen de voeten in het water en genieten we van de rust en prachtige omgeving.

We dalen na een langere pauze terug af via een ander, laat ons het woord alternatieve eens gebruiken, route. Dat gaat niet zonder enige zorgen van Cynthia. Louis vindt het allemaal leuk met zijn klimgordel. Vooral als hij mag springen terwijl ik hem tegenhoudt langs boven en hij het gevoel krijgt dat hij vliegt. Zijn fantasie slaat helemaal op hol en hij is teleurgesteld als hij zijn klimgordel plots op een vlakker stuk mag uitdoen. We komen nu terug op de Col de la Pra op 2186m en even later zitten we weer op het terras van de Refuge de la Pra. We beslissen om niet verder te stappen in lijn maar van onze tocht een lus te maken. Normaliter gingen we in nog twee dagen door tot de Habert de Mousset maar omdat de terugreis naar ons beginpunt nogal lang gaat duren zien we daarvan af.

We nuttigen nog een drankje en een tussendoortje en gespen voor de laatste keer vandaag de rugzakken op. We stappen door de vlakte onder de Refuge de la Pra en volgen een beekje langs Lac Claret om vervolgens de GR 549 te volgen langs het Lac Longet. Op het einde van het lac kijken we uit voor een bivakplek en we vinden er eentje met een prachtig uitzicht. We spelen wat met de touwen die ik mee heb, bevestigen de stenen nog wat steviger aan de rest van de rots en kijken onze ogen uit naar steenbokken. We eten opnieuw aan een meertje met de voeten in het water en genieten met volle teugen van de tijd samen.

Als we terug naar de tent trekken merken we dat we, wanneer we gaan slapen, toch niet zo vlak liggen als gedacht. Opnieuw is het moeizaam inslapen en met het gewoel van Louis valt dat nog moeilijker dan de eerste nacht.

Lac Longet – Chamrousse (3km)

’s Ochtends merken we dat we niet echt veel geslapen hebben. Vooral Cynthia, die meestal als een roosje in de tent slaapt, heeft een zware nacht achter de rug. We ruimen alsnog vlotjes op en gaan op pad. We dalen wat af om dan aan Lac Léama via enkele watervalletjes te komen. Het is een klein meertje waar de locals op vissen. We komen op een steile helling maar Louis gaat vooruit als een echte berggeit. Vertellend over vanalles en nog wat kloutert hij van de ene rots naar de andere. Af en toe een pakje snoep helpt wel. Idem met drinken aan de waterzak. Dat blijft blijkbaar een tof avontuur voor de klein mannen. We vorderen goed en als we aan de klim van la Tournée komen is het helemaal top als er cola tevoorschijn gehaald wordt.

We merken nu wel af en toe een druppel op op onze schouders. En aan de Lacs Robert merken we dat we ons gaan mogen haasten. Regenwolken trekken onze richting uit. We stijgen nu over het gruispad onder de skiliften. Minder mooi maar des te efficiënter. Recht op ons doel af! Louis vraagt waarom we niet sneller gaan en als zijn kaarsje uit is houden we om de beurt zijn handje vast. Zo geraken we uiteindelijk tegen een goed tempo 250m hoger aan de cabientjes van het Croix de Chamrousse.

We dalen vlot af met de cabientjes en nog geen 20min. later zitten we weer op het terras van het geweldige restaurantje Les Gaboureaux om een late lunch te nuttigen. Beneden valt er geen regen en is het een pak warmer. De restauranthoudster is verbaasd als we met een brede smile op het terras plaatsnemen. Smullend kijken we terug op een leuke trip, vol geklouter en gelach, met zicht op prachtige bergtoppen en -meertjes, met continue verslaggeving van de toekomstige plannen van onze zoon en nog zoveel meer om met een smile aan terug te denken.

 

Praktische info

Chamrousse ligt op ongeveer 8,5u rijden vanuit België.

Cabientjes: Prijs voor een ticketje enkel heen of terug met de cabines vanuit Chamrousse: 13,5€ voor 2 volwassen en een kind. Meer info over de openingstijden en prijzen: https://www.chamrousse.com/ouverture-tarif-pieton-telecabine-telesiege.html

Overnachten: Je mag wildbivakkeren in de regio. Nabij de hutten wel even vragen of het niet stoort. Er zijn ook heel wat refuges en abris in de streek. Meer info via deze site: http://www.refuges.info/point/2/cabane-non-gardee/belledonne/cabane-des-lacs-robert/

Kaartenmateriaal: 3335OT IGN France Carte de Randonnée 1:25.000 Grenoble