Bivaktocht tussen Lesse en Lomme (België – Augustus 2019)

Met Hiking Advisor vzw organiseren we soms bivakweekends voor mensen die starten met hiken, die misschien nog nooit een meerdaagse wandeling deden en die dus met een hoofd vol vragen zitten. Dit weekend voor beginners was zo’n weekend waarop er veel tijd was voor deelnemers om vragen te stellen en uitleg te krijgen over de basics.

Le Bestin – bivakzone Lesse (18,6km)

Op zaterdagochtend spreken we af met een 6-tal deelnemers aan Le Bestin (langs de N899). Er is een oude hoeve waarlangs je kan parkeren. Stefan en ik wachten de deelnemers op. Sven en Valérie arriveren en 10min. is ook Shari er. Een andere deelneemster laat weten dat ze ziek is. We zijn dus met z’n vijven maar klein is fijn en gezellig. Na een korte briefing over de route wegen we de rugzakken en het gewicht schommelt van een magere 11,6 tot een slordige 17kg. Dat valt al bij al nog mee. Ik overloop nog even de paklijst. De ene is al wat meer beleg vergeten als de andere but we’ll survive is het motto. We gaan op pad op de hoofdroute van de Lesse et Lomme-route en volgen de groene balkjes die overal duidelijk gemarkeerd staan. We stappen via Vieille Talle onder de E411 door en passeren zo aan de Ruisseau de la Pierre au Charme. De temperatuur is aangenaam. De zon straalt nog niet te hard, er zijn heel wat wolken en we stappen al snel in de schaduw tussen de bomen in afwisselend naald- en loofbos. De eerste vragen komen naar boven en ik begin aan één van mijn vele vertelsels. Plots zien we een bruine schim staan in de verte, een ree of hert? Even plots als we het zagen verschijnen is het weg.

De toffe groep deelnemers stapt behoorlijk vlot door dus af en toe moet ik vragen om wat rustig aan te doen. Het zijn vooral de dames die het tempo opvoeren. We wandelen nu naar Le Piret en niet veel verder komen we aan een mooie plek om te pauzeren. Er is een leuke bank en een moderne versie van een waterrad aangelegd. De versnaperingen die bovengehaald worden zijn even divers als de deelnemers. De grootste verrassing maar tevens pittige snack is gedroogde gember. Pittig maar lekker. Na een korte plaspauze leert Shari ons meteen hoe je omgaat met wc-papier bij een plaspauze: meenemen in een plastic zakje en daarna weggooien! Later op de dag blijkt dat spijtiggenoeg niet iedereen die gedachte deelt. We stappen nu via Taille des Prés Moufflets en gaan van de route af. We doorkruisen Les Loges en picknicken als het ongeveer half één is. Opnieuw wordt vanalles te eten boven gehaald. Sandwichen, koffie, thee, bokes, wraps met droge worst… De tongen zijn voormiddag al wat losser geworden en naast mij delen ook nog enkele anderen gretig hun ervaringen en ideeën. We genieten in de schaduw van de koelte en na een veertig minuten zijn we weer vertrekkensklaar. Dat gaat supervlot!

We stappen nu naar Le Côrot en komen via een mooi pad met uitzicht op een weids landschap aan Bonipré. Mijn origineel voorzien pad blijkt een privéweg te zijn waardoor we even 80m terug moeten en de mountainbikeroute oppikken om dan via een verharde weg en de GR14 opnieuw de E411 onderdoor te gaan. Via de Fond Guérin loodst Sven ons naar de hoofdroute van de Lesse et Lomme-route. We komen aan Fau Mayau en steken de Lesse voor het eerst op deze tocht over. We ontmoeten een koppel Vlamingen die de hele route gelopen hebben en aan hun voorlaatste etappe bezig zijn.

Het is puffen want de zon laat zijn warmte ook diep in het bos voelen. We pauzeren nog even op een zachte met mos begroeide plek in het bos en als we terug vertrekken merken we de eerste kwaaltjes. We stappen rustig verder en horen de Lesse onder ons af en toe klateren bij een stroomversnelling. We merken ook een nieuwe, niet op de kaart gemarkeerde, bivakzone in het bos. Ze is niet zo tof maar wel proper. We beslissen toch maar door te stappen tot de eerder geplande bivakzone in Lesse. We beklagen het ons een beetje want het pad er naartoe passeert de hudo… Deze ligt nog op geen 10m van de rivier zelf en staat een beetje stroomopwaarts t.o.v. de bivakzone… Niet echt logisch maar soit. WC-papier ligt er in het rond… niet zo prettig om de dag af te sluiten. We steken een pittoresk brugje over om dan vast te stellen dat de bivakzone aan de weg ligt waarbij een mooi aangelegde parking, grillplek, infobord en enkele picknickbanken het geheel sieren. Verzorgd is het hier nu wel maar ook druk daardoor. Vanuit de wagen zien we rugzakken verschijnen waaruit dan tenten, BBQ-ribbetjes en ander lekkers getoverd wordt. Wij installeren onze tentjes en tarptent nabij een picknickbank en dat gaat zeer vlot. Iedereen weet vlot zijn tent op te zetten en de nodige hulp wordt verstrekt wanneer nodig!

We bespreken bij een apperitiefje van noten, gedroogde gember en nog andere nootjes wat er gegeten zal worden vanavond: vriesdroog, vriesdroog, vriesdroog, vriesdroog en jawel vriesdroog. Allerhande variëteiten worden op tafel uitgestald en geprepareerd. We kruipen tegen 22u30 onder de wol maar als ik merk dat mijn matje niet geheel opgeblazen meer aanvoelt… lap, t’is van dadde. Stefan ligt al lichtjes te ronken als ik mijn repartiekit uithaal en de lek in mijn matje in de Lesse tracht te vinden. Ik moet het matje twee keer helemaal checken onder het water om belletjes te zien verschijnen. Het is een duidelijk lek maar op een niet zo evidente plaats. Ik ga bij één van de kampvuurtjes staan om mijn matje te drogen. Na 20min. is de plek die geplakt moet worden droog en ik ga aan de slag met mijn koplampje, een schaar, reservestof en “lijm”. Na wat gewrikt en gepruts zitten de lijm en de reservestof op zijn plaats. Nu is het alleen nog de vraag of dat gaat houden… Ik wacht een 10-tal minuten met zicht op de sterren. Vol goede moed ruim ik op en kruip ik fier met mijn matje terug de tent in. Ik lig nog geen 10min. of merk al dat mijn heup de grond raakt… ’t is dus niet gelukt. Ik trek er me niet teveel meer van aan, geniet wat van het lawaai van het vuurwerk uit het volgende dorpje en slaap uiteindelijk in op een vlakke ondergrond zonder opgeblazen matje. Harde ondergrond maar soit, ik kan er maar eens deugd van hebben zeker. Me opjagen heeft toch geen zin dus de nacht passeert vreedzaam :).

Lesse – Le Bestin (17,8km)

Als ik om iets voor achten opsta heb ik uiteindelijk nog behoorlijk goed geslapen. Of dat nu een les is om geen matje meer mee te nemen… Nope want het was een beetje fris aan de rug soms. Het merendeel van ons groepje heeft behoorlijk tot goed geslapen. Sven was zelfs bijna enthousiast over de nacht. Valérie en Stefan signaleerden de nacht wat in de “het was ok”-categorie. Shari was dolenthousiast omdat ze ook mocht genieten van het “waarom had ik nu dat andere matje niet meegenomen”-moment. Ook haar matje had het begeven en ook voor haar was de harde ondergrond soms wat kil. We ontbijten en nu staan er rijstpap met vanillesmaak, poffertjes, cruesli en sandwichen op het menu. De poffertjes incl. kinnekessuiker.

We ruimen op en ik laat even zien hoe ik mijn rugzag tast. Shari blaast een beetje bij het pakken van de rugzak want niet alles gaat er even vlot in als verhoopt. Valérie blaast ook maar omdat alles er wel in gaat maar de rugzak wat hoog uitvalt. We gaan op pad en als we aan een huis Shari en Sven laten vragen om ons water bij te vullen krijgen we er op de koop toe nog frangipannekes, petit beurre-koekjes en suikerwafels bij. Die enthousiaste reactie hadden we niet verwacht maar het licht zeker aan de skills van Shari en Sven. Die moeten zeker nog mee op pad!

We gaan nu langs de Lesse op en de schaduw zorgt voor koelte want de zon brandt op onze huid als we even onder de bomen uit komen. We passeren Ontrûle, Les Huttes en ter hoogte van Le Rot slaat Shari met haar tempo op een beklimming een eerste kloof. We volgen rustig en blijven doorstappen tot Les Spèches. Een lange afdaling volgt na deze langere klim. We picknicken nu nabij de Ruiseau de Houssi. Wat later – vele gedroogde gember later – gaat het verder langs Durhez en steken we de N40 over. We stappen opnieuw omhoog en blijven dat doen. Sven geniet er ietsje meer van dan de anderen maar ook hij is blij als we boven zijn. De sfeer komt er snel terug in na een korte drinkpauze. Het supermooie stuk gemend woud met diverse lichtpartijen van de zon die zich goed laat merken geeft een nieuwe dimensie aan de namiddaghitte.

We stappen nu via Les Belles Tailles en slaan af in oostelijke richting. Eens iedereen weet krijgt van de laatste twee kilometer gaat het tempo collectief wat hoger. We kruisen nog een piepend en krakend hek en voor we het weten staan we aan de auto’s. Shari zou nog wel een dagje door willen doen maar de rest is toch blij als we huiswaarts kunnen keren. Niet zozeer omdat het gedaan moet zijn na het wandelen en ze dat nooit – nee nooit – meer willen doen. Wel eerder voor die verfrissende douche en dat frisse pintje of drankje (thee in het geval van Sven) . We feliciteren elkaar, praten wat over het Lente-ontmoetingsweekend van mei 2020 en gaan elk onze eigen weg. Het was een tof weekend dat veel voldoening gaf en het lijkt wel of we langer op vakantie waren dan die korte 30u die we samen op pad waren. Op naar het volgend avontuur!

Kaartenmateriaal

De kaart die we gebruikten voor deze route was 1:25.000 Carte de promenades Libin beschikbaar via het Office Du Tourisme de Libin of in een betere reisboekhandel.

De route is ook prachtig bewegwijzerd met groene balkjes en diverse overzichtbordjes. Deze staan ook op de kaart gemarkeerd waardoor je vlot kan zien hoeveel km het heen en terug is, hoeveel km naar een nabijgelegen dorpje enz. Mooi uitgewerkt van onze Zuiderburen!

Overnachten

Wij verbleven op de legale bivakzone “Lesse”. Meer informatie over legale bivakzone kan je vinden op de website www.bivakzone.be.

Bevoorrading

Echt bevoorraden kan je niet op de route. Het is een prachtige route die eigenlijk alle bewoning tracht te vermijden en dus ook winkels. Toch kan je op de kaart zien waar je eventueel kan bevoorraden. Op ons stuk van de route kon je niet bevoorraden, met uitzondering van water (en meer als je geluk hebt) aan de huizen nabij de bivakzone.

Vervoer

We kozen ervoor om met de wagen af te reizen. Je kan in de streek ook geraken met de trein naar Poix Saint Hubert maar de beschikbaarheid van treinen check je best tijdig op voorhand!