Familievakanties zijn steeds een mooie evenwichtsoefening tussen de wensen van de kids en de behoeften van de volwassenen. Dit keer zijn we met 6 volwassenen en 3 kids. Allez, dat is toch de officiële benadering. Binnen de familie DB wordt het aantal kids soms wel eens anders geteld.
We amuseren ons al enkele dagen in de Gruyèrestreek met een brunch op de Moléson (2002m), een toffe via ferrata, een uitgebreide lunch in de Cailler… Kortweg en met enig enthousiasme mogen we zeggen dat eten eigenlijk centraal staat want ook het uitgebreide ontbijt elke ochtend mag niet vergeten worden. Naast dat vele eten is af en toe wat avontuur opzoeken ook een traditie als we in de streek zijn. Dit keer is het doel de Schopfenspitz met zijn 2104m één van de hogere toppen in de streek.
La Chapaleire – onder de Schopfenspitz
Er wordt mooi weer voorspeld van dinsdag op woensdag dus we plannen voor dinsdagnamiddag onze trip naar boven. We – dat zijn Cynthia, Louis (6j) en ikzelf – laten ons afzetten net onder La Chapaleire op 1043m. Het is bewolkt maar af en toe breekt de zon erdoor. Het is aangenaam wandelen maar eens we stijgen langs de Rio de l’Essert voel ik het gewicht van extra slaapzakken en matjes toch wel wat. Of misschien is het de 4,5l water en 1,5l limonade die doorwegen. We stappen omhoog over een half verhard pad en nemen net voor het bos een pauze.
Het is heet maar de schaduw doet deugd. We zigzaggen zeer steil omhoog en Louis vertelt ronduit. Af en toe vraagt hij wel of het nog lang is want ja, het is al in de late namiddag en zo’n beklimming is wel vermoeiend zo laat op de dag. Toch zit het tempo goed want op een uurtje zijn we alvast 320m gestegen. We gaan verder en passeren Gros Morvau. De koeien die daar staan zijn ontstuimig. Het zijn jonge kalveren die rondspringen op de flank in al hun jeugdigheid bij het zien van volk op hun weide. Hun moeders werpen ons af en toe een dreigende blik toe en gaan ostentatief op het pad staan. De hoogtemeters vliegen erdoor maar we nemen toch nog even een pauze ter hoogte van Balachaux. We ontmoeten er enkele herders waarvan één Nederlander die al 40 jaar schapenherder is in Zwitserland. Hij geeft ons wat tips over de verdere route en mogelijke bivakplek.
We stappen verder omhoog en het pad wordt nu slipperig door de losgetrapte aarde van de koeien. We kruisen de omheining voor de schapen en klauteren over enkele rotsige passages. Cynthia vindt dit maar niets want hoogte daar heeft ze het niet echt op. We komen nu aan een kleine kuip en zitten op grofweg 1860m. Boven ons in de wolken die laag hangen zit de Schopfenspitz (2104m). Dat zal er vandaag niet meer inzitten met die wolken. Louis vraagt zich hardop af of we nu wel een sterrenhemel en vallende sterren gaan zien want het is toch wel de periode en die wolken zitten in de weg. Met de belofte dat we hem wakker zullen maken middenin de nacht komen we ermee weg. We zetten de tarptent en de tent op, koken ons wat te eten waarna de vergelijking tussen de Mac&Cheese, Spaghetti Carbonara en Spaghetti Bolognese van Expedition Foods begint.
Het wordt snel frisser met de zon die verdwenen is achter de Maischüpfenspitz (2084m). We gaan eens kijken naar de afdaling voor morgen via een steil pad. Het is blauw-wit en dat zint Cynthia niet. Afdalen met een ketting… misschien toch maar gewoon de weg terug? We slapen er een nachtje over. Dat nachtje verloopt zeer rustig. Zelfs zo rustig dat we ’s nachts niet wakker geworden zijn om naar de sterren te kijken.
Schopfenspitz – La Chapaleire
’s Ochtends rond 6u30 ben ik al op. Ik loop wat rond en geniet van het uitzicht. Er is geen wolkje aan de lucht en in de verte zie ik al een pak gemzen (een tiental) rondhuppelen. Ik besluit om Cynthia te wekken en trek alleen naar de Schopfenspitz. C. zal zich nog even omdraaien in de slaapzak terwijl ik de 250 hoogtemeters bedwing. Het is vermoeiend want ik heb eigenlijk nog niet ontbeten. Het pad is steil en zeer glad. De ochtenddauw maakt alles nat. Het is ook behoorlijk fris (een 6°C) maar al snel warm ik op met de inspanning van het stijgen. Ik kom aan een wandelboom en neem het pad rechts omhoog. Nu zijn de laatste meters ingezet naar de top. Het is al prachtig maar eens ik boven kom merk ik dat het nog mooier wordt. Uitzicht op alle grote toppen: Mont Blanc, Matterhorn… had ik maar zo’n appje die me direct zegt welke toppen het zijn denk ik nu!
Na wat te genieten op de top daal ik terug af om samen met Cynthia en Louis te ontbijten. We genieten van de vele gemzen die rondhuppelen op de flanken. Sommige wagen zich tot op maar een 40-tal meter van ons. We ruimen de tarptent en tent op en gespen de rugzakken op. We doen een poging om 10m af te dalen via het steile pad maar het wordt een njet. Het is te steil en we moeten Louis teleurstellen. We nemen de route van gisteren terug naar beneden. Mits wat gegrommel van Louis, norse blikken en af en toe een vlaag niet zo constructieve feedback vinden we terug een tempo naar beneden. Louis ontdooid en de afdaling verloopt vlot.
We komen lager op de flank de herder terug tegen en hij nodigt ons uit voor een kopje koffie. Helaas moeten we hem teleurstellen, we moeten tijdig beneden zijn om de planning van de rest van de familie niet teveel te verstoren. We nemen afscheid en dalen verder af. Exact op het afgesproken moment zijn we op de plek van afspraak en staat onze ligt klaar. Een toffe trip met prachtige uitzichten en toffe ontmoetingen!
Kaartenmateriaal
Wij gebruikten de 1:25.000 landeskarten der Schweiz van Gruyère (n°1225) en Boltigen (n°1226). Nadeel aan deze kaarten is dat er niet op gemarkeerd staat of iets wandel, bergwandel dan wel alpiene pad is. De kaarten zijn voor de rest wel vrij goed geactualiseerd.
Overnachten
Overnachten kan je in de Zwitserse bergen op diverse locaties, in eerste plaatsen in hutten van de SAC of in Almen. Om te bivakkeren in het wild dien je boven de boomgrens te slapen maar je leest er best het regionale reglement op na want elk kanton heeft zo zijn regelgeving.
Bevoorrading
Je kan op deze tocht niet bevoorraden. Wat wel mogelijk is, is in Charmey bevoorraden en dan van daaruit starten. Hetzelfde kan in Jaun maar daar zijn minder winkels. In Charmey heb je naast een bakker, slagerijk, laiterie en supermarkt zelfs een buitensportwinkeltje.
Into the wild 