Ik was al een hele tijd van plan om eens op Les Echelles te slapen en door de semi staycation omwille van Corona kon dat. Zoals het hoort bij een authentiek micro-avontuur cf. Alastair Humphreys vertrek ik op een avond om de ochtend erop terug bij mijn vertrekpunt te zijn.
De ingrediënten voor dit micro-avontuur: een mooie hikingroute van een beperkte afstand op een tof en avontuurlijk terrein (waarvan ongeveer de helft GR16 langs de Semois), een licht gevulde rugzak, een wandelkaart en een rustige zomerse avond.
Zondagavond 2 augustus (4,8km / 200m dalen / 230m stijgen)
Ik parkeer de wagen rond iets 19u aan de brug van Poupehan. Meestal een vredig plekje maar vanavond toch wat minder. Langs mij is een man aan het kafferen op zijn hond die zelf een plekje op de achterbank van de wagen gekozen heeft. De man had ocharme plaats gemaakt voor de hond tussen de bagage in de koffer… Dat beest ging er begot amper tussen passen, als hij/zij al niet bedolven zou worden onder de bagage in de eerste de beste bocht van wegen rond Poupehan. Soit, ik laat de verzuurde man letterlijk links van mij liggen en ga op pad. Naast wat muggen zal niets mijn micro-avontuur nog verstoren :).
Ik stap over een jeeptrack op de flank van Devant le Mont de helling op en sla een andere track in die omhoog loopt. Aan een scherpe bocht pik ik een smallere trail op. Een tof padje dat tussen de bomen en langs wat rotsen slingert. Een graatwandeling kan je het niet echt noemen maar het heeft er wat van weg. Ik pauzeer even op een mooi plekje en reageer ter hoogte van Lôveté via messenger op wat vraagjes van Tuur en Thomas, beiden fervente bergsporters.






Het afdalen verloopt al huppelend en zo kom ik terug op een jeeptrack. Dit loopt verder tot het einde van Merleux Han, een rustig stuk langs de Semois. Veel volk komt hier niet, met uitzondering van de jagers in de herfst. Aan de Gué of doorwadingsplaats trek ik even mijn waterschoenen aan en doorwaadt de Semois. Ik ben snel aan de overkant want het water komt in deze periode van het jaar hoogstens tot aan mijn knieën.







Op de andere oever hetzelfde ritueel om mijn schoenen te wisselen en opnieuw ga ik weer op pad. Het is nu steil stijgen over een bospad om zo het langeafstandpad van de GR 16 op te pikken. De GR loopt langs Les Echelles, de laddertjeswandeling die ook bekend staat als de Nr.43 in het overzicht van lokale wandelingen in Rochehaut (aangegeven op p.66 van dit overzicht met toffe wandelingen in de Ardennen).


Het gaat nu steil op en neer, regelmatig gebruik makend van laddertjes of de uitgestapte treden op de rotsige ondergrond. Het is er rustig. Niemand in de wijde omtrek. De zon begint stilaan onder te gaan en ik zoek me een plekje om te overnachten rond 20u45. Het is niet makkelijk een vlak stukje te vinden en ik installeer me op een licht hellend plekje.









Na wat te eten en te genieten van de laatste blikken op de Semois voor de dag kruip ik in mijn slaapzak. Ik schuif nog teveel af en lig niet comfortabel. Ik besluit om 23u om mijn boeltje te nemen en mij te verleggen. Met mijn koplampje op het hoofd en een footprint (zeiltje) test ik wat plekjes op het pad. Ik vind vrij snel een vlak stuk en installeer er mijn matje en slaapzak. De kleine binnentent voor onder de tarp laat ik voor wat het is. Het is zo warm dat elke shelter me extra doet zweten in de slaapzak. Ik gaap wat naar de paar sterren aan de hemel en zie hoe de maan rustigaan uit mijn zicht verschuift.
Maandagochtend 3 augustus (7,3km / 235m dalen / 65m stijgen)
Ik word vroeg wakker, zo rond 4u. Niet veel later begint de hemel helderder te worden. Het is wel lang wachten op het eerste licht want de zon heeft moeite om door de wolken te schijnen. Na een klein ontbijt ga ik rond 6u45 op stap.

Ik ben vlot in Rochehaut via een verharde weg. Er is nog niemand bij het uitzichtspunt over de omgeving. Het is aangenaam. Her en der hangt nog een verdwaald wolkje dat opstijgt uit de vallei en onderaan de Semois ligt Frahan er vredig bij. Ik daal huppelend af langs de GR 16 en steek ter hoogte van Les Vannes de voetgangersbrug naar Frahan over.







Ik kan snel de verharde weg achter mij laten voor een smal pad dat me over de Crêtes de Frahan leidt. Het is een mooi stukje van de GR16, voor mij één van de mooiste. Slingerend tussen de bomen en wat rotsen kom ik aan Bouche du Rou en daal er af naar de weg naar Frahan. Ik steek de weg over en wissel weer even mijn schoenen om de Semois opnieuw te doorwaden. Zo kom ik op de camping d’Houlifontaine.











Ik loop even over de camping die nog in volle slaapmodus verkeert en kom zo aan een verharde weg naar Poupehan. Dit is even een minder stukje en niet veel later kies ik een half verhard pad in de richting van de Semois. Zo kan ik de oever volgen tot aan de brug van Poupehan waar ik tegen 8u05 met de eerste echte zon op mijn gezicht opnieuw in de wagen stap.





Praktische info
Kaartenmateriaal
Ik wandelde op een oude wandelkaart van de omgeving van Bouillon (Carte des promenades du Grand Bouillon, schaal 1:25.000). Je kan online veel betere kaartjes vinden van de routes, of bv. de routeyou draaiboeken downloaden (zie hieronder). Een kaartje van enkel Les Echelles kan je hier vinden in een mooie gids van dagwandelingen in de Ardennen (p.66.).
Avondlijke tocht Poupehan – Les Echelles
Ochtendlijke tocht Les Echelles – Poupehan
Wil je graag meerdaags wandelen op de GR 16 dan kan je de gids bestellen bij de Waalse collega’s van Grote Routepaden vzw. Maar ook in de webshop van Grote Routepaden vzw kan je terecht. Trekkings.be geeft een fijn overzicht van wat je mag verwachten.
Opgelet met de doorwadingen! De doorwadingen zijn enkel in de late lente en zomer mogelijk. In de winter en het najaar stijgt het rivierniveau van de Semois aanzienlijk en zal je niet alleen met een sterke stroming te maken krijgen maar zal je ook minstens tot je middel of hoger in het water moeten. Een alternatief voor de route is snel gevonden met een wandelkaart van de regio. Je zal wel de start van het mooie stuk net buiten Poupehan missen maar goed, de streek is op zich zo mooi dat dat gemis wel zal meevallen.
Materiaal voor een micro-avontuur
Je hebt eigenlijk niet veel nodig. Enkele zaken zijn wel essentieel:
- Rugzak (essentieel) – niet overdrijven qua grootte (vaak is iets van 30l voldoende)
- Slaapmatje en slaapzak (essentieel)
- Oordopjes (optioneel)
- Drinkbus (essentieel)
- Eten (eventueel met kookvuurtje en bestek): avondmaaltijd, ontbijt en enkele tussendoortjes
- Tent of tarp en grondnagels aka “piketten” (optioneel, afhankelijk van het weer), wandelstokken ifv opzetten van de tarp
- Koplampje (zelfs in de zomer bewijst het zijn nut ;))
- Regenjas (essentieel)
- Warme trui (essentieel)
- Tandenborstel & -pasta (essentieel)
- Zonnecrème (essentieel in de zomer)
- Kaart/routeschema (essentieel)
- Notitieboekje (optioneel)
- Portefeuille (essentieel)

Overnachten
Er zijn divere campings in de streek. Google geeft in de Semoisvallei in elk gehucht wel één of meerdere opties. Je kan ook in het wild bivakkeren. Wel opletten in het najaar. Vanaf september wordt er actief gejaagd in de streek en let je dus best ook op met een wildbivak. Verkies je meer luxe dan zijn er ook diverse B&B’s (bv. in Frahan), vakantiehuisjes of gites (bv. in Rochehaut en Poupehan).
Bevoorrading
In Poupehan is eigenlijk niets om te bevoorraden. Bouillon is wat verderop en heeft zowat alles van winkels. In Alle (gemeente Vresse Sur Semois) of Corbion (stad Bouillon) is er telkens minstens een kleine superette en slager. In Alle kan je ook nog eens rekenen op verse bakker Delogne (yep, ik ben fan van hun verse pistollets).
Bereikbaarheid
Poupehan en Rochehaut kan je best bereiken met de wagen. Er is gratis parkeergelegenheid. Er rijdt bij tijd en stond wel eens een bus maar dat is vaak wachten op Godot. Je checkt best de bustijden van de TEC op voorhand want ze rijdt vooral op schooldagen.
inderdaad prachtige natuur met veel mogelijkheden
mooie herinneringen en zeer mooi verwoord
goed met de voeten en ook met de pen !
LikeLike
Bedankt Magda!
LikeLike