Kelchterhoef – Holsteenbron (9,2km)
Mijn petekind houdt van ervaringen dus we trekken er samen op uit. We zijn in dit geval Pieter B., León B., Louis B., Yanick B. en Louis B.. Je raadt het al: de B van B-boys. We vertrekken aan de parking van de Abdijhoeve in Kelchterhoef. Dat ligt in Houthalen, centraal in de mooie provincie Limburg. We stappen op een aangenaam tempo op deze zomerse lentedag door de bossen om ter hoogte van het verblijfcentrum Bosberg de steenweg over te steken. We passeren Limburg Golf en duiken nu het heidegebied in. De picknick nuttigen we in de schaduw van enkele lage eikjes. We trekken door de zandvlakte via de GR 564 (De Loonse Route) en zien in de verte wat schaapjes grazen. Plots slaakt één van de Louis’ een kreet: een slang! Het blijkt een hazelworm te zijn van ongeveer 30à40cm. De worm maakt zich snel uit de voeten en duikt de lage heideplantjes in. We gaan verder en slaan een praatje met een koppel wandelaars die de jongens bewonderen voor hun moed. Elk een rugzakje op en dan zo stappen zeg!
We lopen door een eikenbosje en komen vlotjes aan een oude hoeve in Hengelhoef. We nuttigen op het terrasje een drankje en de kids gaan voor een ijsje. Het drankje van Pieter is een tripel en dat laat zich later voelen ;). Na de verdiende tussenstop gaan we weer op pad. We volgen opnieuw de GR en wandelen zo de brug over de autosnelweg over. Via klein Hengel komen we op het terrein van de Teut. In de vlakke zon krijgt Pieter wat zwaardere benen en ook de jongste Louis krijgt wat last van de beentjes, welliswaar omwille van een andere reden. We gaan een oude spoorwegbrug onderdoor en komen aan bij de vernieuwde camping De Holsteenbron. We installeren ons op het kampeerterrein en gaan iets drinken.
De kids amuseren zich wat later bij het kampvuur. Ik krijg de gelegenheid om wat bij te praten met mijn oude klasgenootjes die ook op de camping verblijven. Na een gezellige babbel met bijhorend drankje kruipen we bij schemer in onze slaapzakken. Pieter vergist zich eerst nog even en beseft tijdig dat hij in een kindermodelletje ligt. León mag zijn slaapzak ruilen…
Holsteenbron – Kelchterhoef (9,7km)
’s Ochtends ligt Louis B. bij mij in de tent nog rustig te ronken als ik een warme koffie neergezet zie worden langs me om 7u50. León blijkt al een tijdje wakker, ’t is te zeggen vanaf 5u. Hij had wat kou. Als mager kereltje had hij geen energie meer om zich warm te houden… en als je dan niets eet moet je kou lijden… maar gelukkig was er de papa die hem zijn kleren aan deed doen en liet rondhuppelen tot hij het warm kreeg ;). We ontbijten rustig. Louis B. is ondertussen ook wakker en weet meteen zijn prioriteiten: trampoline springen! De papa’s ruimen op en maken de rugzakken. We hebben toch wat bekijks… Je ziet niet elke dag zotten die het materiaal van anderen dragen ;).
We gaan op stap en gaan naar “de put”, een ondertussen gerenomeerde kuil die in de Zonhovense veldcross zijn faam gemaakt heeft. We dalen de heuvel met mulle zand af en komen aan de Holsteen. Mijn zoon Louis heeft vandaag het fototoestel en leeft zich uit. Via een smal pad doorkruisen we enkele bosjes om dan aan een dammetje van de Roostbeek over een houten vlonderpad te stappen. Ik misstap en lig bijna helemaal in het water. Ik red me nog net met een plotse zwaai. Mijn voeten zijn me dankbaar maar mijn schouderblessure is minder dankbaar voor de plotse beweging. We komen aan het ven aan de Teut … de ideale gelegenheid om pootje te baden. Niet alleen de kids maar ook enkele honden leven zich uit in het water. De schroom voor de katvissen is snel voorbij.
Na een goed uurtje pauze gaan we weer op pad. We stijgen zachtjes naar Teut berg om dan in de hitte af te dalen. Als we terug in de schaduw van de bomen wandelen blijkt de jongste B-boy heel wat keien verzameld te hebben… die niet veel later door de papa gedragen mogen worden. We stappen de brug over de snelweg weer over om dan aan de Genaderse molen langs de Laambeek op te stappen. We volgen opnieuw de Wijerwandeling en picknicken langs het pad. Geen al te slimme zet met een vijvertje in de buurt: enkele van ons worden levend opgegeten door de muggen…
We zijn blij als we weer op pad kunnen maar de energie blijkt niet goed door te stromen. De beentje zijn wat vermoeid bij de kleinsten en Pieter kreunt onder het gewicht van de rugzak. We passeren nog een heidegebied en komen nu in de buurt van Kelchterhoef… maar in de buurt, dat is nog een heel eind. De jongsten, beide Louis’, hebben niet veel fut meer. Flink stappen ze toch door. Met een wandelstok lukt het alweer wat beter. En wat zijn ze blij als we de abdijhoeve zien liggen. We zetten de rugzakken weg in de wagen en bestellen drankjes en ijsjes. De jongste Louis is snel weer terug de oude en houdt niet alleen ons maar ook een deel van het terras bezig. This B-boy is a party boy!
Into the wild 