Microavonturen op sneeuwschoenen in Zwitserland (Gruyèrestreek)

Jaunpass – Hundsrügg – Jaunpass (9km, 517 hoogtemeters)

Het is 15u in de namiddag als we in Jaunpass onze sneeuwschoenen/raketten aan onze voeten gespen. Cynthia en ik trekken er op deze zonnige namiddag op uit om te kunnen genieten van het prachtig besneeuwde landschap. We hopen op een leuke zonsondergang en idem met de zonsopgang want we willen een nachtje in de sneeuw bivakkeren. Louis (3 jaar) en Patrick (iets ouder) zwaaien ons een behouden tocht. We trekken even over een verlaten skipiste en beseffen al vlug dat de steile helling onze kuiten zal doen branden.

Met de meters die we stijgen krijgen we ook meer en meer zicht op het gebergte in de omtrek. We zien amper volk op deze helling, het is dan ook een weekdag en het skiseizoen ligt alweer achter ons. We passeren mooi besneeuwde berghutjes terwijl we een relatief duidelijk pad in de sneeuw kunnen volgen. Na een tweetal uur beginnen we aan het laatste klimmetje van de dag.

De zon staat nog mooi aan de hemel en brandt een beetje. De wind koelt ons wel wat af maar koud hebben we het niet, ook al staan we in ons thermisch t-shirtje met lange mouwen te ploffen in de sneeuw. We lopen nu over een kammetje en beginnen uit te kijken naar een plekje voor onze tent. We kiezen voor een subtopje op een hoogte van 1926m terwijl voor ons de top van 2046 ligt met aan de zijkanten wat uitlopers van een kleine lawine. Door de warme dagen en zachtere nachten wordt de sneeuwmassa wat instabieler. Het door ons gekozen pad ligt op een relatief zachte glooiing dus we moeten ons geen zorgen maken. Als we onze rugzakken in de sneeuw zetten neem ik alvast de sneeuwschop om ons plekje nog wat geschikter te maken voor de nacht.

We zitten net achter de kam waardoor we minder blootgesteld zijn aan de wind. Het is een prachtig schouwspel hoe de zon daalt terwijl ons plekje voor de nacht verder vorm krijgt. Cynthia kookt onze maaltijden en we hebben net onze laatste brok doorgeslikt als de zon achter de Dent de Ruth en de Sattelspitzen verdwijnt.

Het schemert nog even en door het witte landschap blijft het gemakkelijk om nog wat rond te kijken zonder koplampjes. Het koelt nu wel snel af en het kwik daalt vlug onder 0°C. Niet veel later zitten we knus in onze slaapzakken nog wat naar de omgeving te turen vanuit de tent. De luifeltjes van onze tenten zijn opgerold zodat we niets missen van het schouwtoneel rond ons. Het is gewoon prachtig.

Als we na een laatste snack onder de wol willen kruipen grap ik dat ik Cynthia wel wakker zal maken als de sterren ten tonele verschijnen. Enkele uren later, ongeveer rond 2u, maak ik Cynthia wakker om ook eens een blik naar buiten te werpen. Er zijn zoveel sterren, niet normaal gewoon. Ze zijn er altijd maar nu kan je ze eindelijk eens zien. Als het niet zo lekker warm in de slaapzak was zou ik nog wel een nachtelijke wandeling overwegen. Maar goed, de luxe van de warme slaapzak en de knusheid van het gezellig in de tent zitten praten/brabbelen (het is tenslotte 2u ’s nachts) winnen het van de zotte gedachte. De nacht gaat knorrend verder en tegen 6u wordt ik opnieuw wakker. Ik merk al een schemering aan de andere zijde van onze tent (de tent stond mooi gepositioneerd met één uitgang naar het oosten en andere naar het westen) en begin al enthousiast de luifels weer op te rollen zodat we zicht krijgen op de zonsopgang. De zon verschuilt zich voorlopig nog eventjes achter de bergen in de verte maar er is al licht genoeg om te ontbijten zonder de lampjes. Na een paar mueslibars kruip ik uit de tent om het avontuur helemaal te aanschouwen vanop de eerste rij. Cynthia geniet vanuit haar warme slaapzak en laat zich even later toch ook uit de tent lokken.

De zon spurt naar boven en tegen 6u30 kunnen we van de warmte van de zon genieten. Tegen 7u hebben we onze donsjasjes al uitgespeeld omdat ze te warm zijn. Het opbreken van de tent gaat vlot en als we onze rugzakken opgespen verlaten we deze prachtige bivakplek. We gespen ook onze sneeuwschoenen terug aan en lopen in een warme ochtendzon terug naar onze plek van vertrek. Jaunpass, here we come.  We zijn nog geen uur op weg of een blikje bier, waarvoor ik gisterenavond pastte, rolt voorbij. Het is opengesprongen door de val en dus moet ik mij rond 8u30 al wagen aan een vroege aperitief. Het bier smaakt eigenlijk wel lekker maar het voelt toch wat verkeerd…

Tegen 9u30 zijn we terug aan Jaunpass en stappen we blij en voldaan in de wagen.

---

 

Pré del’ Essert (Charmey) – Schwarzsee (4,5km, 650m stijgen, 780m dalen)

Na ons leuke bivakavontuurtje in de sneeuw hebben we enkele dagen later zin in nog wat sneeuwwandelen. We laten ons afzetten aan de rand van Charmey en mogen direct beginnen aan een kuitenbijter naar Le Bi Gite. Het is even vloeken want we moeten ons eigen pad maken in een sneeuwveld waar we telkens door de verijsde toplaag zakken. Het voelt soms wat aan als de processie van Echternach maar soit. We zijn blij als de bergboerderij in zicht komt.

Een local skiet ons tegemoet en passeert ons met een zoef. Die moet zich ook een weg omhoog gezocht hebben want hier zijn geen skiliftjes… Terwijl we dat beseffen krijgen we een prachtig zicht op het skistation Vounetse aan de overkant van de vallei. We wandelen verder en genieten van de mooi besneeuwde flanken. Gisteren sneeuwde het een 4-tal cm en dat geeft zo’n poedersuikerachtig effect aan de rotsen en bomen in de omtrek. We stijgen rustig verder en na een kort praatje met een oudere local op ski’s krijgen we plots een mooi zicht op les Recardets.

Vanaf dit punt is het afdalen en dat gaat vlot. Ploeg ploeg door de sneeuw en al vlug staan we op 1460m aan Ober-Recardets. Het glooiende landschap met maagdelijk witte sneeuw maakt dat we recht op recht kunnen afdalen. Het is leuk en geeft ons inspiratie voor een volgende bivakavontuur in de regio. Eens we Schwarzsee naderen zien we meer en meer wandelaars. Het blijft beperkt tot een groepje scholieren en een duo dames die met goede moed de flanken op trekken. Na ongeveer 3u staan we aan de asfaltbaan rond het meer. Niet veel later zitten we op een terras met uitzicht over het halfbevroren meer.

 

---

 

Praktische info: Carte de tourisme pédestre/Wanderkarte La Gruyère 1:60000