Na ons verblijf in Grénoble na onze 3-daagse hiking in Chamrousse met onze 4 jaar oude zoon trekken we er weer op uit. Deze keer vanuit Champhorent (1547m) in de vallei van Saint Christophe en Oisans en la Bérarde. We parkeren de wagen in de latere namiddag op de publieke parking die je via enkele zeer scherpe haarspeldbochtjes bereikt na een rit van ongeveer een kleine 40min. vanuit le Bourg d’Oisans.
Champorent – la Raja (2km – 167m dalen – 143m stijgen)
We tasten onze rugzakken voor vertrek (lees: we nemen veel te veel eten en drank mee) en na nog een kleine snack dalen we af via een met grote stenen aangelegd pad. Het is mooi wandelen terwijl de ergste warmte van de namiddag begint af te nemen. We lopen langs de flanken van de noorderflank van de rivier le Vénéon Torr om deze uiteindelijk over te steken aan een pittoresk bruggetje. We stijgen en moeten af en toe een regendruppel tolereren. Onvoldoende om de jassen aan te doen dus we trekken rustig verder. We stijgen vlot en Louis neemt weer het voortouw met Cynthia. Ik volg rustig om samen aan te komen aan een tweetal huisjes en een kappelletje. Deze locatie noemt men la Raja. Aangezien het al na 17u30 is willen we de tent opzetten. Zo gezegd, zo gedaan. Louis entertaint ons met een wandeltouw: eerst dient het om hem te beveiligen vanop de grond tot een rots, vervolgens wordt het een vislijn om te vissen met een musketon in een zee van gras…. Af en toe regent het wat en kruipen we telkens voor enkele minuten de tent in.
Het koken gaat vlot terwijl de laatste wandelaars terugkeren van hun trektocht door de vallei van la Lavey. We kruipen na een zoveelste bui alvast de tent in.
La Raja – Plan de la Lavey (4,5km – 490m stijgen)
’s Ochtends is het wat bewolkt maar is er ook sprake van blauwe lucht. Goedgeluimd, want we hebben deze keer extra opgelet dat we goed lagen, ontbijten we en tasten we vlotjes de rugzakken. We trekken erop uit door een klein bosje les Fumas. De rivier la Ruisseau la Muande maakt onder ons een hels geluid. De kolkende massa water stroomt naar beneden terwijl wij rustig de grens van het nationaal park kruisen.
Louis gaat weer vlot voorop en terwijl we wandelen blijft hij onvermoeid verhalen vertellen en ideeën spuien. De route die we volgen loopt links van de rivier in Z richting. We horen wat marmotten maar zien ze niet. We vorderen vlot en onder een blakende zon komen we aan een tweede pittoresk bruggetje. We pauzeren even alvorens een klimmetje aan te zetten. Het is eenvoudig om het pad te volgen en uiteindelijk krijgen we een huisje in zicht. Helaas is het een herderswoning een nog niet de refuge. Als we uiteindelijk aan de Refuge de la Lavey aankomen laten we ons een lekkere maaltijd smaken: soep voor 5€ en een omette voor 7€, de laatste met verse eigen geteelde salade! Ook een diabolo met citron smaakt bij dit hete weer. De oudere garde die langs ons aan een tafel zich ook de geneugdes des levens niet ontzegt om de innerlijke mens te sterken, zijn zeer benieuwd naar de leeftijd van de jongste van onze kleine bende. Ze feliciteren ons en dat vinden we natuurlijk leuk.
Wat later laat ik Louis de speciale attractie even zien: een grote rots met aan de ene kant een klimtouw en aan de andere een schuifaf van wel 3m hoog. Louis vindt het geweldig en gaat er zeker 8 keer op alvorens zijn armen futloos geworden zijn van het beklimmen van de rots/schuifaf. We gespen de rugzakken terug op voor de laatste anderhalve kilometer. We springen over een draad die de refuge moet beschermen en dalen af tot een brugje over de rivier. Ook hier stroomt de rivier hevig en maakt ze een overdonderend lawaai. We trekken verder de vallei in met zicht op de gletsjers van de Glacier Selettes en de Glacier d’entre Perroux.
We spotten enkele marmotten en evensnel als we ze zien zijn ze weer weg. We krijgen echt een prachtig zicht op de omgeving en merken al vlug enkele leuke bivakplekken op. We wandelen nog wat verder maar het pad wordt terug rotsiger en de ondergrond verandert van grasland in blokkenterrein. We zetten onze Hillebergtent op met zicht op de gletser en trekken naar de rivierbedding. Daar maakt Louis een dammetje, leg ik de Coca cola en de Orangina vast in het koude water en maak ik met Louis een vislijn van wat prusiktouw en een geïmproviseerd haakje. Cynthia geeft aan dat we ons boeltje moeten bijeen pakken want ze denkt dat het gaat regenen.
En gelijk heeft ze. Het zal 3 à 4u regenen en onweren. We spelen Uno in de tent en troosten Louis als hij wat angstig wordt van de donder. In de bergen klinkt dat allemaal des te erger natuurlijk. Uiteindelijk kruipen we onder de wol en Louis valt in slaap in mijn armen. Niet echt praktisch dus leggen we hem in zijn slaapzak.
Plan de la Lavey – Champorent (6,5km)
We worden wakker met een halfbewolkte hemel en breken de tent vlug op. Ondertussen zijn de eerste wandelaars ons al gepasseerd om tot aan de gletsjermonding te wandelen. We wandelen terug naar de refuge en laten Louis nog enkele keren van de glijbaan glijden. Het is nog maar voormiddag dus het is rustig aan de refuge maar als we een half uurtje ver zijn van aan de refuge komen we meer en meer wandelaars tegen. We nemen nu dezelfde weg terug als we kwamen. Opnieuw is het mooi wandelen maar de watervallen die we gisteren zagen zijn allemaal groter geworden door de vele regen van vannacht en gisterenavond.
Plots zien we een jonge steenbok. Mooi om te zien maar spijtig dat hij alleen is. Een local vertelt ons de gewoontes van de steenbokken. Louis staat erbij en kijkt er naar. Hij heeft enkel oog voor het jonge dier. En als we verder gaan begint de vermoeidheid bij Louis wat op te treden. Hij struikelt enkele keren en plots is het prijs: plat op zijn handen en buik ligt hij op het pad. Gelukkig is het geen erg maar hij is toch geschrokken. We vervolgen vlug onze route terwijl we af en toe een handje geven. Het is nog vroeg in de namiddag als we aankomen aan de wagen. En het is heet, zeer heet! Maar het was de moeite, wat een prachtige vallei.
Praktische info
Champhorent is bereikbaar met de bus van Transisère. Deze bus brengt je op 2 momenten per dag voor 5,6€ tot ergens in de vallei vanuit Grénoble. De rit duurt dan ongeveer een kleine 2u30min. Deze bussen stoppen ook in le Bourg D’Oisans waar je tevens inkopen kan doen.
De parking is gratis als je met de eigen wagen rijdt.
Voeding kan je vinden in le Bourg D’Oisans waar een Casino Supermarché is alsook een Carrefour express. In het dorpje kan je ook heel wat buitensportzaken, restaurants en hotels vinden. In de dorpjes in de vallei kan je ook wat kleinigheden kopen maar dit is zeer beperkt.
Overnachten kan op diverse campings in de streek. Bivakkeren is toegestaan in het Parc National des Ecrins.
Kaartenmateriaal: IGN France carte de randonnée 3336ET 1:25.000 Les Deux Alpes
Into the wild 