Microadventure langs de Ninglinspo (België – mei 2019)

Met een verlengd weekend voor de boeg was het snel duidelijk: we gaan nog eens de natuur in met ons drieën. Met z’n drieën is Louis, Cynthia en ikzelf. Zo gezegd zo gedaan. Het eerste plan was de Maasduinen maar natuurlijk gingen we voor een ander plan, een bezoekje aan de vallei van de Ninglinspo.

Het klinkt wat groots maar eigenlijk is het maar een kleine vallei. Na een bezoekje aan enkele buitensportwinkels trekken we naar Nonceveux nabij Aywaille waar we de auto achterlaten op een parking. Het is al laat in de namiddag en we zien dus vooral mensen op de parking toekomen om huiswaarts te vertrekken. Ideaal want zo hebben wij meteen een parkeerplaats op de drukbezochte plek.

We mijden graag toeristische trekpleisters maar als het dan toch wel eens de moeite loont passen we ons programma aan om er zo weinig mogelijk last van te hebben. We vertrekken dus rond 17u en gaan op stap. Het is duidelijk, hier ben ik ooit al geweest maar dat moet zeker 20 à 25 jaar geleden geweest zijn. Het is mooi, zeer mooi. Mooie bossen, een riviertje (de Ninglinspo) die zich door de vallei slingert, toffe paadjes… Yep, de moeite. Gelukkig komen we nog maar zeer weinig volk tegen en na een half uurtje stappen zijn we volledig alleen in de natuur. Louis wijst ons erop dat hij niet te snel wil stappen want hij wil “Genieten van de natuur”. Ideaal dus: op een rustig staptempo stappen we dan weer links, dan weer rechts van de rivier. We steken continu het water over via brugjes, stepping stones of gewoon door de voeten in de rivier te plaatsen.

We spotten nog enkele hikers die de GR 15 volgen. Hun rugzakken zijn zeer zwaar beladen en ze wiebelen al een beetje. Ze zijn dus hopelijk bijna aan het einde van hun wandeldag ;). Wij stappen leutig verder en Louis vraagt zich rijk. De ene vraag en de andere uitleg volgen elkaar op. Wij moeten maar gewoon antwoorden. Het is ook wel een mooi betoverend landschap. Naast de smalle nattere paadjes langs de rivier zijn er ook bredere paden. Louis geeft aan dat hij moe wordt. Een korte pauze met den apperitief (chips) doet deugd. We gaan verder en stappen nu de vallei uit. We komen op een breed pad en gaan door een gemengd woud rustig omhoog. Na het kruisen van enkele beekjes begint het pad te draaien en te dalen. Nu is het niet lang meer tot een uitkijkpunt.

We komen aan het uitkijkpunt en koken er ons potje. Het is tenslotte 19u45, dringend tijd om te eten. In afwachting van het wellen van de vriesdroogmaaltijd eten we nog wat olijven met een overdaad aan look + nog wat chips. De macaroni met kaas en de thai green chicken curry met rijst smaken ons. Nu moeten we op zoek naar onze bivakplek. Ik ga wat lager kijken maar daar is het niet echt vlak. Hogerop is het goed zoeken naar wat vlakke plekjes maar we vinden 2 pareltjes. We installeren onze tent en tarp. Louis is een grote hulp. Als alles klaar is gaan we onze avondlijke routine van weleer weer doorlopen: touwtechnieken, tanden poetsen en slapen. Wat moet ne mens meer hebben? Al gauw zit Louis is een zelf gemaakt gordeltje en hangt hij tegen een schuine wand. Snelheidsrecords zullen niet gebroken worden maar amai dat gaat vlot vooruit op die rotsen. We oefenen ook de houding bij het rappellen. Ook mama Cynthia waagt zich eraan en het gaat heel goed. Tof, zo is alles weer opgefrist voor onze volgende avonturen.

We kruipen onder de dons (letterlijk). Cynthia en Louis in de tent, ik onder de tarp. Ik slaap vlug in, Cynthia ietsje minder vlot. Louis beschouwt haar als een kussen/matras waardoor het toch ietsje moeilijker ligt.

’s Ochtends is de zon er al vroeg (rond 5u25). Ik word wakker van het licht maar draai me nog eens om. Ik slaap verder tot 7u en kruip uit de slaapzak. Ik lig wat te liggen tot Cynthia en Louis rond 8u aan de tarp komen kijken. We ruimen rustig ons materiaal op bij een aangename 15°C. We ontbijten terug op het uitkijkpunt en gaan op stap. Het is afdalen door een mooi bos. We passeren wat rotsen en andere uitkijkpunten. We horen onderaan in de vallei van de Ninglinspo kids roepen. Yep, de toeristische trekpleister doet zijn werk. Tegen 10u45 zijn we aan de wagen en zit ons microavontuur erop. Het was leuk, mooi en we hadden geen last van veel volk. Ideaal dus. En oh ja, de bivaklocatie was top!

Praktische info

Alle info voor de wandeling van de Ninglinspo kan je vinden op www.ninglinspo.net. Een mooie overzichtswebsite met alle nodige info, waaronder een afprintbaar kaartje. Onderweg kom je op divere locaties overzichtsborden tegen. De afstand van de kleine wandeling is verwaarloosbaar: ongeveer 6,5km.

Wil je een lange afstandsroute die er passeert, volg dan de Grande Randonée 15. Een mooi overzicht kan je vinden op de site van een gelijkgezinde hiker.

Er is een bus die passeert nabij de vertrekplek. Voor de rest is het makkelijk bereikbaar met de wagen. Je rijdt ongeveer 1u30 vanuit Brussel. Parkeren is wel geen sinecure. De parking is snel volzet. Voorlopig is ze gelukkig gratis.