Na het verkennen van enkele traumschleife, beter bekend als prachtige dagtochten in de streek van de Saar-Hunsrücksteig, gaan we op pad voor een micro-avontuur. Het doel is overnachten op een uitkijktoren. Zo gezegd zo gedaan. Eerst moet er natuurlijk gewandeld worden. Dat doen we vanuit Rascheid op de Köningsfledschleife, één van de 111 Traumschleife. Het landschap lijkt een beetje op de Ardennen maar door de opbouw van de hikingtrails komt het gevarieerder over. Prachtig is het alleszins. En rustig!
Rascheid – uitkijktoren (9,5km – 400m dalen / 400m stijgen)
We gaan rond 14u30 in de namiddag op pad. Rustig stappen we het dorpje uit, meteen genietend van het vergezicht over de prachtige velden en bossen. Een boer is het graan aan het binnenhalen, een activiteit die we heel de dag her en der kunnen zien of horen. We stappen de heuvel af en dalen via een karrenspoor een bos in. Hier wordt het pad wat smaller.
In de schaduw en luwte van het bos is het aangenaam wandelen. In de velden was het nog vrij warm, om niet te zeggen heet! We stappen lustig door terwijl Louis over zijn uitvindingen die hij gaat maken vertelt. Het is heel wat: van extra kelderruimte onder ons huis met een supersjieke lift tot een wagenpark onder een glazen vloer… om biep, onze huisrobot niet te vergeten… Vele vertelsels later stappen we door een weiland middenin de vallei tussen Rascheid en Geisfeld. Het is een prachtig plaatje met rondom ons grasland en wilde bloemen, her en der vliegen verschillende vlinders.
We stijgen naar Geisfeld met de hoop dat we er een ijsje of fris drankje op de kop kunnen tikken maar helaas. Het weinige dat er is, is enkel open in het weekend… We pauzeren even aan één van de prachtige bankjes aan de rand van het dorp. We drinken wat en Louis geniet van een zakje snoep. Dat heeft hij wel verdiend na zo’n steile klim.
We gaan weer verder en opnieuw krijgen we een enthousiast betoog te horen van Professor Louis. Helemaal opgaand in zijn fantasie krijgen we een verhaal over een prachtige catamaran zeilboot met een schuifaf van de bovenste (dat is de 4e in dit geval) verdieping tot in het zwembad op het dek. Terwijl Louis vertelt passeren we een prachtig weiland vol koeien met jonge kalfjes. We zwoegen in de late namiddag door de hitte op de kleine steile klim uit de vallei. We komen zo aan de Brüscheidsberg en bereiken zo de bosrand. We zien terug graan- en maïsvelden maar voelen ook af en toe een verfrissend briesje. We stappen door naar de Diederskopf waar we ons even zetten op de bankjes aan de boshut. Er is een vuurplek maar we verkiezen toch om ons water gewoon met het gasvuurtje te koken. We genieten van een kleine apperitief met chips en een 25cl-flesje cola voor ons drie.
We laten onze vriesdroogmaaltijden van Expedition Foods smaken. Louis verkiest de Pasta Carbonara boven de Mac & Cheese. Ik ga voor de vis met aardappel in peterseliesaus… Na een rustige maaltijd leggen we een kaartje UNO. Enkele spelletjes later mag ik mijn verlies duidelijk toegeven… Ach ja, ik heb toch geluk in de liefde ;). We gaan verder op pad en het pad slingert nog even door een naaldbos. We volgen vervolgens enkele akkers en zien als snel de uitkijktoren voor ons opduiken. Het is een prachtige toren. Het uitzicht vanop de toren is heel mooi, al hebben ze hem spijtiggenoeg net voor een voetbalveld met een grote parking gezet… maar goed. We turen door de omgeving en krijgen bezoeg van enkel locals. De ene is een enthousiaste verteller en leg ons de hele regio uit, van industrie tot historiek enz. De ander houdt het er gewoon bij dat hij ongeveer 1/3e van de Schleifen in beeld bracht op zijn youtubekanaal. Natuurlijk staat ook deze Köningsfeldschleife ertussen.
We blazen onze slaapmatjes op en rollen de slaapzakken uit. We genieten van de ondergaande zon en de geluiden van de avondlijke vogelgezangen. Her en der dondert nog een traktor door het landschap maar rond 21u30 is het stil.
We dromen weg in de gedachten van de voorbije dag en als we eens wakker worden turen we in de verte naar de maan of de sterren.
Uitkijktoren – Rascheid (1km, 80m dalen)
Bij het ochtenstond word ik wakker en geniet van de opkomende gloed van de zon. Echt goed geslapen heb ik niet: het was te warm of ik lag niet zacht… soit, geen gezeur, rustig sta ik op en geniet van de omgeving. Het is rustig maar plots hoor ik al een dame joggen langs de voet van de toren. Cynthia en Louis ontwaken ook rustig. We ontbijten in een aangename ochtendzon alvorens op te ruimen.
De voorbije dagen hebben we genoeg gestapt (gisteren heeft Louis in totaal ongeveer 18km gestapt…) dus we kiezen voor de shortcut naar het dorpje. Louis geeft een estimad guess dat we op 20 tot 30min. aan de wagen zullen zijn. Het worden er 25. Voldaan stappen we de wagen in en nagenietend rijden we vlotjes de autosnelweg op richting België… ondertussen een oranje gemarkeerd land in Coronastan Europe.
Praktische info
Kaartenmateriaal
Alle praktische info over de Traumschleife kan je op deze site vinden. Het leuke is dat je per Schleife alle info, van GPX-files tot het kaartje en beschrijving kan afdrukken. Zo kan je bv. de Königsfeldschleife meteen downloaden. Een wandelkaart van de regio kan handig zijn maar is niet noodzakelijk. De Traumschleife alsook de Saar-Hunrücksteig zijn prima aangegeven met bordjes (paars voor de Traumschleife en groen/blauw voor de Steig zelf).
Overnachten
Aangezien het heel gebied een combi is van bossen en weiland kan je makkelijk een plekje vinden voor een wildbivak. Voor de verandering en als af te vinken op onze to do list kozen wij voor een bivak op de uitkijktoren nabij Rascheid.
De nachten ervoor verbleven we in de Jeugdherberg van Hermeskeil van waaruit je tal van Traumschleifen kan verkennen. Er zijn in de buurt ook diverse vakantiehuisjes en een aantal campings.
Bevoorrading
De meeste dorpjes hebben niet veel om zien qua bevoorradingsmogelijkheden maar in Hermeskeil kan je alles vinden wat je nodig hebt. Er zijn restaurants, snackbars en supermarkten. Een outdoorshop is er niet.
Bereikbaarheid
De omgeving is nogal onbereikbaar met het openbaar vervoer. Her en der rijden bussen maar in het algemeen kan je je er het best met de wagen verplaatsen. Er is een aangenaam grote parking aan de start van de Traumschleife. Deze staan ook altijd aangegeven bij de praktische info of in het boekje dat je gratis kan krijgen op verschillende plekken of hier kan aanvragen/downloaden.
Into the wild 